Αρθρίτιδα ισχίου σε ρευματοειδή αρθρίτιδα
Εισαγωγή
Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα (ΡΑ) είναι μια χρόνια συστηματική πάθηση που προσβάλει τόσο αρθρώσεις όσο και όργανα. Απαντάται σε όλες τις ηλικίες και εμφανίζεται με ανομοιομορφία στην κλινική της εκδήλωση και την βαρύτητα. Πολλές φορές υπάρχει δυσκολία στην διάκριση μεταξύ οστεοαρθρίτιδας (ΟΑ) και ΡΑ. Τα συμπτώματα στα αρχικά στάδια μοιάζουν αρκετά. Σε αντίθεση με την ΟΑ, η εμφάνιση και εξέλιξη της ΡΑ είναι ταχύτερη.
Επιδημιολογία
Η ΟΑ προσβάλει περίπου 27 εκ Αμερικανούς, ενώ η ΡΑ μόνο 1.3 εκ πολίτες. Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα και στις δυο μορφές αρθρίτιδας. Τέλος ενώ η ΟΑ εμφανίζεται συνήθως σε προχωρημένη ηλικία, η ΡΑ αναπτύσσεται σε οποιαδήποτε ηλικία (συχνότερα 30 – 60 ετών).
Αιτιολογία
Η ακριβής αιτιολογία της ΡΑ δεν είναι γνωστή. Η φλεγμονώδης και αυτοάνοση φύση της πάθησης οδηγεί προοδευτικά σε καταστροφή του αρθρικού χόνδρου. Αυτό συμβαίνει ανεξάρτητα από την φόρτιση της άρθρωσης ή την πιθανή διαταραχή της μηχανικής της άρθρωσης. Αντίθετα στην ΟΑ δεν κυριαρχούν τα φλεγμονώδη στοιχεία. Η πάθηση χαρακτηρίζεται εξαρχής από την φθορά του χόνδρου.
Κλινική Εικόνα
- Άλγος και Δυσκαμψία Ισχίου
- Εικόνα φλεγμονής ισχίου (Θερμότητα, ερυθρότητα, διόγκωση, ύδραρθρο)
- Παραμορφώσεις άκρων χειρών
- Πολυαρθρική προσβολή, συνήθως συμμετρική
- Πρωινή δυσκαμψία (πάνω από 30 λεπτά)
- Συστηματικά συμπτώματα (κόπωση, πυρετός, αρθραλγία)
Διάγνωση
- Κλινική εξέταση (Βλ. Κλινική εικόνα)
- Οικογενειακό ιστορικό
- Ακτινολογικός έλεγχος: απουσιάζουν συχνά τα χαρακτηριστικά σημεία της εκφυλιστικής Οστεοαρθρίτιδας (Οστεόφυτα, Υποχόνδριες κύστεις και Σκλήρυνση). Επιπλέον συχνά δεν παρατηρείται αξιοσημείωτη στένωση του μεσαρθρίου διαστήματος.
- Εργαστηριακά (Ρευματοειδής Παράγων RF, Anti-CCP, ΤΚΕ)
- Παρακέντηση (αποκλεισμός ουρικής ή σηπτικής αρθρίτιδας)
Συντηρητική Θεραπεία
Η μεγάλη πρόοδος στην φαρμακευτική θεραπεία της ΡΑ κατέστησε πλέον σπάνιες τις επεμβάσεις διατήρησης της άρθρωσης (υμενεκτομή). Αντίθετα στους ασθενείς με προχωρημένη αρθρίτιδα, η Ολική Αρθροπλαστική του Ισχίου παραμένει η θεραπεία εκλογής.
Η συνύπαρξη συνοδών παθήσεων, το αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα, η συχνή διαταραχή του μεταβολισμού των οστών (οστεοπόρωση), η ταυτόχρονη προσβολή πολλών αρθρώσεων και η διαταραχή τενόντων και μυών απαιτεί εγρήγορση και ενδελεχή προ εγχειρητική προετοιμασία. Επιθυμητή είναι η συνεργασία Ορθοπαιδικού και Ρευματολόγου ιδίως για την φαρμακευτική αγωγή περιεγχειρητικά.
Χειρουργική Θεραπεία
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της νόσου θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν κατά την χειρουργική θεραπεία της αρθρίτιδας του Ισχίου.
Σε προχωρημένο στάδιο της αρθρίτιδας του ισχίου ο πόνος και η διαταραχή της λειτουργικότητας επηρεάζουν την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Η Ολική Αρθροπλαστική του Ισχίου αποτελεί την θεραπεία, όπως και στην εκφυλιστική ΟΑ.
Η επιλογή της τεχνικής AMIS είναι ιδανική, προστατεύοντας τους επιβαρυμένους μύες και τένοντες και ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα φλεγμονής. Επιπλέον ελαχιστοποιείται και η πιθανότητα εξαρθρήματος του ισχίου, που παρατηρείται κατά κανόνα συχνότερα σε ασθενείς με ΡΑ. Σε αυτό συμβάλει και η χρήση σύγχρονων υλικών αρθροπλαστικής (Dual Mobility). H μικρή και ατραυματική προσπέλαση, επιτρέπει στον ασθενή την πρώιμη κινητοποίηση και πλήρη φόρτιση. Η χρήση βακτηριών, που θα επιβάρυναν τις (πιθανώς προσβεβλημένες) αρθρώσεις του ώμου και των χεριών, δεν είναι αναγκαία. Η υποκείμενη Οστεοπόρωση μπορεί να επηρεάσει την σταθεροποίηση των προθέσεων (ειδικά της κοτύλης).